Door John Boer, 2017

Ik spreek de taal: de monumentaal
wat open is dicht ik dicht
om weer te openen in een gedicht
leg woorden in een schaal van breekbaarheid
erf en pacht
pracht en praal
kasteel, kerk
en stel paal en perk

De wereld schoof zich tussen toen en nu
naar de hooge heerlijckheid Amerongen
plaats van ontmoeting en verandering
veranderende verandering
als een herhaalde herhaling
Adem in, adem uit
ademt u zich denkbeeldig 2018 eens in …
drones bezorgen onze pakketjes thuis
Allemanswaard floreert als postbus- en
webwinkelcentrum
de litecoin genaamd ‘Heuvelrug’ is wettig
betaalmiddel

de Overstraat heet in de volksmond ‘galerijstraat’
in een tabaksschuur wordt een drugslab
ontmanteld
er is een heliport nabij de Buitenplaats
ten behoeve van aanstaande bruidsparen

Adem weer rustig uit
veranderende verandering
als een herhaalde herhaling

De verte stelt bij elke zon een maan
neemt een voortdurende verrukking aan
De gele tooi van hooi
kleurt nu het groen
van malse lenteweiden
kraaien vliegen op
boeren rechten traag
hun ruggen stugge koppen
weten van de tijd van eten

De vertraagde vertraging in mijn bestaan
laat mijn hart luider doen slaan
Amerongen leeft !
in spieren, alle vezels en in harten
in monumenten als Rodestein en Eerste veertig
gaarden
De Duitse keizer, graaf, gravin zijn niet meer
maar ook niet minder
Nieuwe adem sluipt
door varens en zoent bomen
verlicht het huidige Amerongen,
een aanzienlijck vleck,
waar het goed toeven is
recreëren, sporten, de natuur beleven,
wonen, werken, eten, drinken en cultuur
opsnuiven
waar we bij de hemel onderdak vinden
Met het ademloze uit de verrukkingen van eens
dicht ik de monumenten weer open
dicht
open
open